Dorpsquiz en lichtshow moeten 'jarig' Schelluinen alsnog een feestelijk tintje geven
juni 2020
Door corona viel de viering van 800 jaar Schelluinen in het water. Een dorpsquiz en lichtshow later dit jaar moeten het 'jarige dorp' alsnog een feestelijk tintje geven.
"Hoe zou het zijn te wonen in Schelluinen.
Wat straat het uit, wat geeft het voor gevoel?
Hebben de huizen er royale tuinen?
Of is het nogal een bekrompen boel?"
Het zijn de eerste zinnen van een gedicht van de bekende zanger-dichter-pianist Jules de Corte (1924 - 1996), dat een prominent plekje heeft gekregen in het boek 'Schelluinen 800 jaar'. "Dat zouden we feestelijk presenteren, met allerlei hotemetoten", verzucht Bert den Boer, voorzitter van de Geschiedkundige Vereniging Giessenburg en Schelluinen. "Maar ja. Corona he.."
Het virus gooide roet in het eten voor zowat alle activiteiten rond het jubileum van het zo'n 1.400 inwoners tellende dorp. Een expositie, een feestweek compleet met 'Middeleeuwse markt': er ging allemaal een streep door. "Een kater, maar we zitten niet bij de pakken neer", zegt Anneke Bode, lid van het organisatieteam. "Eind dit jaar willen we een grote dorpsquiz houden. En een lichtshow opzetten, midden in het dorp."
v.l.n.r.: Bert den Boer, Jeanette van Dijk, Anneke Bode en Adriaan Roest.
Scalun
In 1220 werd op een kaart voor het eerst melding gemaakt van 'Scalun', zoals het dorp toen heette. In dat jaar werd het door de heren Van Altena geschonken aan de Duitse Orde, die er een commanderij bouwde. De naam komt waarschijnlijk van Ashkalon in Israël. Iets wat meteen een vraag van dichter De Corte in zijn 'ode' aan het dorp beantwoordt:
"Al blazen boeren bazuinen.
Er is ook aardig wat aan industrie.
Maar hoe het dorp komt aan de náám Schelluinen.
Staat niet in onze encyclopedie."
Inwoners van Schelluinen zijn doorgaans niet het type om naast de schoenen te lopen, blijkt wel uit gesprekken met de initiatiefnemers achter de viering. "Wat het dorp uniek maakt? Nou.. Niks eigenlijk", lacht Adriaan Roest van de plaatselijke Oranjevereniging bijvoorbeeld. Om daar meteen - serieus - aan toe te voegen: "Ons kasteel natuurlijk. Daar zijn we allemaal trots op."
Jachtslot Schelluinderberg was lange tijd een buitenverblijf voor de burgemeesters van Gorinchem. In 1814 tekenden vertegenwoordigers van het Franse leger voor de overgave van die stad, de laatste Hollandse plaats die na Napoleons nederlaag bij Waterloo nog in bezit was van de 'Grande Armée'. Den Boer, trots: "Dat is toch een stukje vaderlandse geschiedenis dat zich híer heeft afgespeeld."
Begrippen
Tegenwoordig staat Schelluinen om wat minder spannende zaken bekend. De fietsenwinkel midden in het dorp bijvoorbeeld, de autogarage en Eethuis 't Centrum. "Dat zijn wel zo'n beetje begrippen in de regio", zegt Jeanette van Dijk, een van de andere initiatiefnemers. Volgens haar is Schelluinen een 'open dorp'. "Je hebt er families die er al generaties wonen, maar ook veel mensen van buitenaf. Van hen hoor ik dat het hier makkelijk aarden is."
De viering van 800 jaar Schelluinen is ook niet uitsluitend bedoeld voor huidige inwoners. Onder de geannuleerde activiteiten - die verschuiven naar eind april volgend jaar - zit ook een reünie, voor iedereen die wat met het dorp heeft. Ook komt er nóg een boek: 'Het ridderlijk mysterie van Scalun', geschreven door Leo de Kluijver. "Ook voor niet-inwoners interessant", aldus Van Dijk. "Ik zou dan ook tegen iedereen zeggen: kom zeker eens langs."
Voor Jules de Corte was dat niet weggelegd, zo blijkt aan het eind van zijn gedicht:
"Ik was in Bedum, Boskoop en Nieuw-Buinen,
Slenaken, School, Sliedrecht, Stroe en Stein.
Maar nooit voerde het lot mij naar Schelluinen.
Zou dat misschien zo hebben moeten zijn?"
Dit artikel is ook verschenen in het Algemeen Dagblad, 17 juni 2020
Ouder nieuws: Museum in coronatijd
Volg ons ook op Facebook